ਮੈਂਨੂੰ ਲਗਦਾ ਸੀ ਘਰ ਬਣਾਉਣਾ ਸੌਖਾ ਨੀਂ.
ਬੜਾ ਸਾਰਾ ਕਰਜ਼ਾ ਲੈਣਾ ਪੈਂਦਾ ਐ .
ਸਾਲਾਂ ਤਕ ਯੱਭਣਾ ਪੈਂਦਾ ਐ.
ਇੱਟਾਂ, ਮਿੱਟੀ , ਗਾਰੇ...
ਤਿਣਕਾ ਤਿਣਕਾ ਕੱਠਾ ਕਰਨਾ ਪੈਂਦਾ ਐ .
ਬੜੇ ਪਾਪੜ ਵੇਲਣੇ ਪੈਂਦੇ ਨੇ .
ਫੇਰ ਜਾਕੇ ਚਾਰ ਦੀਵਾਰਾਂ..
ਤੇ ਇਕ ਛੱਤ ਲੱਭਦੀ ਹੈ.
ਇਕ ਘਰ ਜੇਹਾ ਬਣਦਾ ਹੈ.
ਫੇਰ ਇਕ ਰਾਤ
ਮੈਂ ਤੇਰੀ ਬਾਹਾਂ ਦੀ ਬੁੱਕਲ ਓਹਲੇ ਆਈ .
ਕੁਛ ਦੇਰ ਅਸਾਂ ਮਿਲ ਕੇ ਟੀ. ਵੀ. ਵੇਖਿਆ,
ਗਲਾਂ ਕਿੱਤਿਆਂ,
ਤੇ ਗੱਲਾਂ ਕਰਦੇ ਕਰਦੇ ਮੈਂ ਸੌਂ ਗਈ.
ਤੇਰੀ ਬਾਹਾਂ ਦੇ ਵਿਚਾਲੇ ਹੀ .
ਉਸ ਰਾਤ
ਮੈਂਨੂੰ ਉਹ ਥਾਂ ਲੱਭ ਗਈ
ਜਿੰਨੂ ਲੋਕੀ ਘਰ ਕਹਿੰਦੇ ਨੇ.
Welfare unto all
Rab rakha
No comments:
Post a Comment
Since every thought is a seed, I am looking forward to a delicious harvest.